New Delhi

De eerste echte dag in Delhi zit erop, na het ontbijt (toast met omelet en mierzoete thee met melk) gaan we beginnen met een tour in New Delhi. Eerst nog even een welkomspraatje van onze reisleider Wim, over het hoe en wat en waar we op moeten letten. Ook hebben we nog even een voorstel rondje gedaan, tja altijd makkelijk.De groep is tot nu toe erg leuk en heb een leuk/gezellig kamergenootje. De taxi's zijn besteld en voor INR 400,- (ong. 5,50 Euro) rijden ze ons de hele dag door de stad. Als we net 10 minuten op weg zijn komt Jasper erachter dat hij zijn portemone kwijt is. Verloren of gestolen of gewoon vergeten? Wij terug naar het hotel, gelukkig ligt zijn portemone nog in zijn kamer. Pfff dat was wel ff schrikken voor hem.

Helaas komen we nu te laat bij de Indiase parlements gebouwen aan en hebben geen tijd om hier nog snel een paar foto's van de te nemen. Eigenlijk mag je hier niet stoppen danwel uit de auto stappen, vanwege allerlei gevaar op bom aanslagen. Tuurlijk hebben wij weer.

Het verkeer hier in Delhi is echt een chaos, er rijd van alles, auto's, bussen, fieters, riksja's, ezels en dit alles door elkaar, iedereen toetert alles een malle. Wonder boven wonder gaat dit ook nog allemaal goed. Mooi dat ik hier niet hoef te rijden.

De volgende bestemming is de India Gate (officieel: All Indian War Memorial). Het is een 42 meter hoge triomfboog, ontworpen in 1921 door Edwin Lutyens, naar het voorbeeld van de Arc de Triomphe in Parijs. Het monument herinnert aan de soldaten uit Brits-Indië die in de Eerste Wereldoorlog voor het Britse rijk zijn gestorven. Ingegraveerd zijn de 90.000 namen van deze overl en de namen van 3000 soldaten die in de Derde Anglo-Afghaanse oorlog zijn gesneuveld.
Tevens worden de soldaten uit de Bengaalse onafhankelijkheidsstrijd geëerd.

Het is al mooi warm aan het worden, het kwik ligt al ver boven de 30 graden. De handelaren zijn al druk in de weer om je van allerlei prullaria aan te smeren. Ook word ik regelmatig aangesproken met de vraag waar ik vandaan kom, als ik dan zeg uit Nederland te komen, willen ze ook nog eens met je op de foto, das wel grappig, je bent zelf een toeristische attractie.

Een paar rondjes om de boog gelopen wat foto's gemaakt en nog even naar een portje cricket gekeken, snap er natuurlijk geen fluit van, maar het zag er wel spectaculair uit. Is het al weer tijd om terug te gaan naar de taxi. Op naar de volgende bestemming: Qutab Minar.

De Qutab Minar is een van de beste voorbeelden van de Islamitische architectuur in India. De toren is 72,5 meter hoog en de hoogste stenen toren van India.

Ook hier foto's gemaakt en toch maar een tandje terug, het is inmiddels 40 graden buiten en het is aangenaam als de zon even achter de wolken verdwijnt.

Het loopt al tegen lunchtijd aan, en rijden met onze taxi’s naar Red Onion, een Indiaas restaurant.
Er is ruime keus tussen voor-, hoofd,- en nagrechten. De meeste nemen een vegetarische maaltijd, ik heb gekozen voor de Chicken Tikka Masala, met een knoflook naanbrood en wat witte rijst. Ontzettend lekker, alleen te veel.

Na de lunch rijden we richting de Bahai Tempel, het ontwerp is geïnspireerd door de lotusbloem en bestaat uit 27 vrijstaande met marmer beklede “bladen”, gerangschikt in groepen van drie, zodat er negen zijden ontstaan. De tempel is iets meer dan 40 meter hoog, en wordt omgeven door negen vijvers, die de bladeren symboliseren waar de lotus op drijft.

Het is hier echt superdruk en er staat een wachtrij van meer dan 200 meter. Dat gaat natuurlijk niet binnen de tijd die we hier hebben lukken. Na enig overleg, om dan alleen maar foto’s te maken van buiten het hek, omwille van de tijd. Spreekt ons iemand aan die er wel voor kan zorgen dat we niet in de rij hoeven te wachten. Het is eigenlijk om je voor te schamen, maar goed, het scheelt veel tijd. Eenmaal binnen, moeten we onze schoenen uitdoen om de tempel te mogen bezoeken. Helaas mag er in de tempel niet gefilmd of gefotografeerd worden. De tempel is van binnen niet zo heel bijzonder. Buiten zijn de stenen inmiddels wel 60 graden, dus snel nog maar even met de voetjes in het verfrissende water.

Ook hier vliegt de tijd voorbij en moeten we weer op tijd bij de taxi zijn. De laatste bestemming voor vandaag een typische Sikh tempel.

Het sikhisme is een monotheïstische godsdienst die in het begin van de 16e eeuw ontstond in noordelijk India door de eerste leermeester Guru Nanak Dev. Het is een apart geloof en geen samenvoeging van hindoeïsme en islam, zoals soms gedacht wordt. De meeste aanhangers wonen in de Indiase deelstaat Punjab; hier wonen ongeveer 21 miljoen van de 26 miljoen aanhangers van het sikhisme (sikhs). Er zijn ook sikhgemeenschappen in Maleisië, Singapore, Oost-Afrika, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Canada.

Het sikhisme werd geïnspireerd op het onderwijs van tien goeroes: belangrijke religieuze onderwijzers en predikers. Een separate en progressieve religie met als basisgedachten één God, gelijkheid, rechtvaardigheid en vrijheid voor iedereen. Deze religie doet een beroep op zijn volgelingen om een leven van discipline, hard werken, liefdadigheid en meditatie te leiden. Zij accepteert het bestaan van alle geloven en tolereert geen bevooroordeling of onderdrukking op basis van godsdienst, kaste, kleur, geloofsbelijdenis, ras en/of sekse.

Om hier naar binnen te mogen, moeten de schoenen uit, maar ook de handen en voeten moeten gewassen worden. Vlak voor de ingang krijgen de heren een professorische tulband en de dames een hoofddoek. Binnen wordt er gezongen en gebeden. Erg leuk om te zien en meegemaakt te hebben.